ရာသီအလိုက် စွမ်းအင်သိုလှောင်မှု သို့မဟုတ် ဓာတ်ငွေ့ထုတ်လွှတ်မှု ကင်းစင်သောလေကြောင်း၏ ကြီးမားသော ကတိများဖြစ်စေ၊ ဟိုက်ဒရိုဂျင်သည် ကာဗွန်ကြားနေရေးအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော နည်းပညာလမ်းကြောင်းတစ်ခုအဖြစ် ကာလကြာရှည်စွာ ရှုမြင်ခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင်၊ ဟိုက်ဒရိုဂျင်သည် လက်ရှိ ဂျာမနီတွင် ဟိုက်ဒရိုဂျင်ကို အများဆုံးအသုံးပြုသည့် ဓာတုလုပ်ငန်းအတွက် အရေးကြီးသော ကုန်ပစ္စည်းတစ်ခုဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။ 2021 ခုနှစ်တွင် ဂျာမန်ဓာတုဗေဒစက်ရုံများသည် ဟိုက်ဒရိုဂျင်တန်ချိန် 1.1 သန်းကို စားသုံးခဲ့ပြီး ၎င်းသည် 37 terawatt နာရီ စွမ်းအင်နှင့် ဂျာမနီတွင် အသုံးပြုသည့် ဟိုက်ဒရိုဂျင်၏ သုံးပုံနှစ်ပုံခန့်ကို သုံးစွဲခဲ့သည်။

German Hydrogen Task Force ၏ လေ့လာမှုတစ်ခုအရ ဓာတုဗေဒလုပ်ငန်းတွင် ဟိုက်ဒရိုဂျင် လိုအပ်ချက်သည် 220 TWH ထက်ပို၍ မြင့်တက်လာနိုင်သည် ဇီဝနည်းပညာ (DECHEMA) နှင့် National Academy of Science and Engineering (acatech) တို့သည် ဟိုက်ဒရိုဂျင်စီးပွားရေးကို တည်ဆောက်ရန်အတွက် လမ်းပြမြေပုံကို ဒီဇိုင်းရေးဆွဲရန် တာဝန်ပေးခဲ့ပြီး စီးပွားရေး၊ အုပ်ချုပ်ရေးနှင့် နိုင်ငံရေးသရုပ်ဆောင်များသည် ဟိုက်ဒရိုဂျင်စီးပွားရေး၏ အနာဂတ်အလားအလာနှင့် အလားအလာများကို ပူးတွဲနားလည်နိုင်စေရန်၊ တစ်ခုဖန်တီးရန် အဆင့်များ လိုအပ်ပါသည်။ အဆိုပါပရောဂျက်သည် ဂျာမနီပညာရေးနှင့် သုတေသနဝန်ကြီးဌာန၏ ဘတ်ဂျက်နှင့် ဂျာမန်စီးပွားရေးရေးရာနှင့် ရာသီဥတုဆိုင်ရာ ဆောင်ရွက်မှုဝန်ကြီးဌာနတို့မှ ထောက်ပံ့ငွေ ယူရို ၄.၂၅ သန်း ရရှိခဲ့သည်။ စီမံကိန်းမှ အကျုံးဝင်သည့် နယ်ပယ်များထဲမှ တစ်ခုမှာ တစ်နှစ်လျှင် ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ် ၁၁၂ မက်ထရစ်တန်ခန့် ထုတ်လွှတ်သည့် ဓာတုဗေဒ လုပ်ငန်း (သန့်စင်ရေး စက်ရုံများ အပါအဝင်) ဖြစ်သည်။ အဆိုပါကဏ္ဍသည် စုစုပေါင်းစွမ်းအင်သုံးစွဲမှု၏ 7 ရာခိုင်နှုန်းခန့်သာရှိသော်လည်း ၎င်းသည် ဂျာမနီနိုင်ငံ၏ စုစုပေါင်းထုတ်လွှတ်မှု၏ 15 ရာခိုင်နှုန်းခန့်ရှိသည်။

ဓာတုကဏ္ဍရှိ စွမ်းအင်သုံးစွဲမှုနှင့် ဓာတ်ငွေ့ထုတ်လွှတ်မှုကြား ထင်ရှားသော မတူညီမှုသည် စက်မှုလုပ်ငန်း၏ ရုပ်ကြွင်းလောင်စာများကို အခြေခံပစ္စည်းအဖြစ် အသုံးပြုခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဓာတုဗေဒလုပ်ငန်းသည် ကျောက်မီးသွေး၊ ရေနံနှင့် သဘာဝဓာတ်ငွေ့တို့ကို စွမ်းအင်ရင်းမြစ်များအဖြစ် အသုံးပြုရုံသာမက ဓာတုဗေဒပစ္စည်းများ ထုတ်လုပ်ရန်အတွက် အဓိကအားဖြင့် ကာဗွန်နှင့် ဟိုက်ဒရိုဂျင်တို့ကို ဒြပ်စင်များအဖြစ် ခွဲခြမ်း၍ ခွဲဝေပေးပါသည်။ ဤသည်မှာ စက်မှုလုပ်ငန်းသည် အမိုးနီးယားနှင့် မီသနောကဲ့သို့သော အခြေခံပစ္စည်းများကို ပလတ်စတစ်နှင့် အတုအစေးများ၊ ဓာတ်မြေသြဇာများနှင့် သုတ်ဆေးများ၊ တစ်ကိုယ်ရည်သန့်ရှင်းရေးသုံးပစ္စည်းများ၊ သန့်စင်ဆေးများနှင့် ဆေးဝါးများအဖြစ်သို့ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်သည်။ ဤထုတ်ကုန်အားလုံးတွင် ရုပ်ကြွင်းလောင်စာများပါရှိပြီး အချို့မှာ ရုပ်ကြွင်းလောင်စာများနှင့်ပင် လုံး၀ဖွဲ့စည်းထားသောကြောင့် ဖန်လုံအိမ်ဓာတ်ငွေ့ကို လောင်ကျွမ်းစေသော သို့မဟုတ် စားသုံးခြင်းဖြင့် စက်မှုလုပ်ငန်း၏ ထုတ်လွှတ်မှုတစ်ဝက်ကို တွက်ချက်ကာ ကျန်တစ်ဝက်မှာ ပြောင်းလဲခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်မှ လာခြင်းဖြစ်သည်။

အစိမ်းရောင် ဟိုက်ဒရိုဂျင်သည် ရေရှည်တည်တံ့သော ဓာတုလုပ်ငန်းတစ်ခုအတွက် သော့ချက်ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် ဓာတုစက်မှုလုပ်ငန်း၏ စွမ်းအင်သည် ရေရှည်တည်တံ့သော ရင်းမြစ်များမှ လုံးလုံးလျားလျား ထွက်လာသည်ဆိုလျှင်ပင် ၎င်းသည် ဓာတ်ငွေ့ထုတ်လွှတ်မှုကို ထက်ဝက်သာ လျှော့ချနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဓာတုဗေဒလုပ်ငန်းသည် ရုပ်ကြွင်း (မီးခိုးရောင်) ဟိုက်ဒရိုဂျင်မှ ရေရှည်တည်တံ့သော (အစိမ်း) ဟိုက်ဒရိုဂျင်သို့ ပြောင်းခြင်းဖြင့် ၎င်း၏ ထုတ်လွှတ်မှုကို ထက်ဝက်ကျော် လျှော့ချနိုင်သည်။ ယနေ့အထိ၊ ဟိုက်ဒရိုဂျင်ကို ရုပ်ကြွင်းလောင်စာများမှ သီးသန့်နီးပါး ထုတ်လုပ်ထားသည်။ ပြန်လည်ပြည့်ဖြိုးမြဲ အရင်းအမြစ်များမှ ဟိုက်ဒရိုဂျင်၏ ၅ ရာခိုင်နှုန်းခန့်ကို ရရှိသည့် ဂျာမနီသည် နိုင်ငံတကာ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည်။ 2045/2050 တွင် ဂျာမနီ၏ ဟိုက်ဒရိုဂျင် လိုအပ်ချက်သည် 220 TWH မှ ခြောက်ဆကျော် တိုးလာမည်ဖြစ်သည်။ အမြင့်ဆုံးဝယ်လိုအားသည် 283 TWH အထိ မြင့်မားနိုင်ပြီး လက်ရှိသုံးစွဲမှု 7.5 ဆနှင့် ညီမျှသည်။